Un salut a la sità 'd Cavour

di Arturo Morina (da “LE DODES MACHERÓNICHE” - 1979)

Antifona

Spero tant d’avèj fortun-a

‘d pa ancontré lì, a Cavour,

tant la Bionda che la Brun-a

e ciapene ‘n frach da lor.

Proverbi: Coj ‘d Cavour? …’s laudo sempe tuj da lor.

Ij proverbi a son mè fòrt,

specialment coj  piemontèis;

e, se i deuvro, l’hai nen tòrt:

n’oma sent për ògni meis.

Un a dis che “Coj ‘d Cavour, comensand da le masnà, sempe as laudo tuj da lor”

Fòrse a l’è ‘npò esagerà!

J’abitant dë sta sità,

così bela, mi lo penso,

a l’han pià l’eredità

da so nòbil Camil Benso

da Giolitti  e dàoti òm,

o nassù o stabilì,

che ‘nt ël mond son  fasse an nòm

onorà e bendì.

“Ma na pèrla, car pais, a l’è sempe la toa “Ròca”;

meta ‘d giovo e ‘d gris

tant distà  che quand ch’a fiòca.

Parla nen dle “forosëtte”,
tute fresche e desciolà,

tant se bionde che morëtte,

ma se rosse… tirte an là!

Toj obèrge generos,

specialista ant le vivande,

arsëcà  da tanti spos

e da ‘d leve venerande?

J’è Pautas,j’è col dla Ròca

a j’è fin-a ‘d co’ ij Grasson

e tant d’àutri ch’at fan l’òca

e ‘l lapìn quatà ‘d vin bon.

Qual pais ed nòstr Piemont

peul competi con Cavour?

L’han pa tòrt se scrit sla front

j’è: “ ch’as laudo tuj da lor”.